(หันทะ มะยัง วัฏฏะกะปะริตตัง ภะณามะ เส.)
อัตถิ โลเก สีละคุโณ สัจจัง โสเจยยะนุททะยา
คุณคือศีล ความสัตย์ ความสะอาด และความเอ็นดูมีอยู่ในโลก
เตนะ สัจเจนะ กาหามิ สัจจะกิริยะมะนุตตะรัง
ด้วยคำสัตย์นั้น เราจักทำสัจจะกิริยา อันยอดเยี่ยม
อาวัชชิตวา ธัมมะพะลัง
เราน้อมนึกถึงกำลังแห่งพระธรรม
สะริตวา ปุพพะเก ชิเน
รำลึกถึงพระชินะพุทธเจ้าทั้งหลาย ในปางก่อน
สัจจะพะละมะวัสสายะ สัจจะกิริยะมะกาสะหัง
เราอาศัยกำลังแห่งสัจจะ จึงขอทำสัจจะกิริยา
สันติ ปักขา อะปัตตะนา
ปีกทั้งสองของเรามีอยู่ แต่บินไม่ได้
สันติ ปาทา อะวัญจะนา
เท้าทั้งสองของเราก็มีอยู่ แต่เดินไม่ได้
มาตา ปิตา จะ นิกขันตา
มารดาและบิดาของเรา ก็ออกไปหาอาหารเสีย
ชาตะเวทะ ปะฏิกกะมะ
นี่แน่ะไฟป่า ขอท่านจงหลีกไปเสียเถิด
สะหะ สัจเจ กะเต มัยหัง มะหาปัชชะลิโต สิขี วัชเชสิ โสฬะสะ กะรีสานิ
เมื่อเราทำสัจจะแล้ว เปลวไฟอันลุกโชติช่วง ก็หลีกห่างออกไปถึง ๑๖ กรีส
อุทะกัง ปัตวา ยะถา สิขี
ดุจดังเปลวไฟ ที่ตกถึงน้ำแล้วย่อมดับไป ฉะนั้น
สัจเจนะ เม สะโม นัตถิ
สัจจะอื่นเสมอด้วยสัจจะของเรา ย่อมไม่มี
เอสา เม สัจจะปาระมีติ
นี้เป็นสัจจะบารมีของเรา ดังนี้แล