(หันทะ มะยัง กะระณียะกิจจะคาถาโย ภะณามะ เส)

กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ

อันบุคคลผู้ฉลาดในประโยชน์ พึงทำกิจที่ท่านผู้บรรลุถึงซึ่งทางอันสงบได้กระทำแล้ว

สักโก

พึงเป็นผู้องอาจ

อุชู จะ

เป็นผู้ซื่อตรง

สุหุชู จะ

เป็นผู้ซื่อตรงอย่างดีด้วย

สุวะโจ จัสสะ

เป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย

มุทุ

เป็นผู้อ่อนโยน

อะนะติมานี

เป็นผู้ไม่ดูหมิ่นผู้อื่น

สันตุสสะโก จะ

เป็นผู้ยินดีด้วยของอันมีอยู่แล้ว

สุภะโร จะ

เป็นผู้เลี้ยงง่าย

อัปปะกิจโจ จะ

เป็นผู้มีกิจการพอประมาณ

สัลละหุกะวุตติ

ประพฤติตนเป็นผู้เบากายเบาจิต

สันตินทริโย จะ

มีอินทรีย์อันสงบรำงับ

นิปะโก จะ

มีปัญญารักษาตนได้

อัปปะคัพโภ

เป็นผู้ไม่คะนองกายวาจา

กุเลสุ อะนะนุคิทโธ

เป็นผู้ไม่ติดพันในสกุลทั้งหลาย

นะ จะ ขุททัง สะมาจะเร กิญจิ เยนะ วิญญู ปะเร อุปะวะเทยยุง

วิญญูชนพึงติเตียนชนเหล่าอื่นได้ ด้วยการกระทำอย่างใด เราไม่พึงกระทำการอย่างนั้น แม้เพียงนิดหนึ่งแล

เล่น/หยุด