ฆานัสสะมิงปิ นิพพินทะติ
ย่อมเบื่อหน่าย แม้ในฆานะ (คือจมูก)
คันเธสุปิ นิพพินทะติ
ย่อมเบื่อหน่าย แม้ในกลิ่นทั้งหลาย
ฆานะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ
ย่อมเบื่อหน่าย แม้ในฆานะวิญญาณ, คือความรู้อารมณ์ทางจมูก
ฆานะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ
ย่อมเบื่อหน่าย แม้ในฆานะสัมผัส, คือสัมผัสทางจมูก
ยัมปิทัง ฆานะสัมผัสสะปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง
เวทนาคือ ความรู้สึกเสวยอารมณ์นี้, เกิดขึ้นเพราะอาศัยฆานสัมผัส, คือสัมผัสทางจมูกเป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา
เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อะทุกขะมะสุขังวา
หรือไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสสะมิงปิ นิพพินทะติ
ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในเวทนา, คือความรู้สึกเสวยอารมณ์นั้น