จักขุง ภิกขะเว อาทิตตัง
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, จักษุ (คือตา) เป็นของร้อน
รูปา อาทิตตา
รูปทั้งหลายเป็นของร้อน
จักขุวิญญาณัง อาทิตตัง
จักขุวิญญาณ คือ ความรับรู้อารมณ์ทางตาเป็นของร้อน
จักขุสัมผัสโส อาทิตโต
จักขุสัมผัส คือ สัมผัสทางตาเป็นของร้อน
ยัมปิทัง จักขุสัมผัสสะ ปัจจะยา อุปปัชชะติ เวทะยิตัง
เวทนาคือ ความรู้สึกเสวยอารมณ์นี้, เกิดขึ้นเพราะอาศัยจักขุสัมผัส, คือสัมผัสทางตา เป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา
เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อะทุกขะมะสุขังวา
หรือไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัมปิ อาทิตตัง
แม้อันนั้นก็เป็นของร้อน
เกนะ อาทิตตัง
ร้อนเพราะอะไร
อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา
ร้อนเพราะไฟคือราคะ ไฟคือโทสะ ไฟคือโมหะ
อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ
ร้อนเพราะความเกิด ความแก่ และความตาย
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ
ร้อนเพราะความโศก ความร่ำไรรำพัน, ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ, ความคับแค้นใจทั้งหลาย
อาทิตตันติ วะทามิ
เราจึงกล่าวว่านี้เป็นของร้อน