(หันทะ มะยัง ปะราภะวะสุตตะปาฐัง ภะณา มะเส)
สุวิชาโน ภะวัง โหติ
ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ
ทุวิชาโน ปะราภะโว
ผู้รู้ชั่วเป็นผู้เสื่อม
ธัมมะกาโม ภะวัง โหติ
ผู้ใคร่ธรรมเป็นผู้เจริญ
ธัมมะเทสสี ปะระภะโว
ผู้เกลียดชังธรรมเป็นผู้เสื่อม
อะสันตัสสะ ปิยา โหนติ นะ สันเต กุรุเต ปิยัง, อะสะตัง ธัมมัง โรเจติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
เขานั้นทำความรักในอสัตบุรุษ ไม่ทำความรักในสัตบุรุษ เขาชอบใจธรรมในอสัตบุรุษ ข้อนั้น เป็นทางแห่งความเสื่อม
นิททาสีลี สะภาสีลี อะนุฏฐาตา จะ โย นะโร, อะละโส โกธะปัญญาโน ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดเป็นผู้ชอบนอนหลับ ชอบพูดคุย ไม่ขยันมักเกียจคร้านการงาน และเป็นคนมักโกรธ ข้อนั้น เป็นทางแห่งความเสื่อม
โย มาตะรัง ปิตะรัง วา ชิณณะกัง คะตะโยพพะนัง, ปะหุสันโต นะ ภะระติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดมีความสามารถอยู่ ไม่เลี้ยงดูมารดาบิดา ผู้ชราอันมีวัยหนุ่มผ่านไปแล้ว ข้อนั้น เป็นทางแห่งความเสื่อม
โย พราหมะณัง สะมะณัง วา อัญญัง วาปิ วะณิพพะกัง, มุสาวาเทนะ วัญเจติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดหลอกลวงสมณะพราหมณ์ หลอกแม้วนิพกคนขอทานอื่นใดด้วยมุสาวาท ข้อนั้น เป็นทางแห่งความเสื่อม
ปะหุตะวิตโต ปุริโส สะหิรัญโญ สะโภชะโน, เอโก ภุญชะติ สาธูนิ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดมีทรัพย์มีเงิน มีของเหลือกินเหลือใช้ เขาบริโภคสิ่งที่ดีๆ นั้นแต่ผู้เดียว ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
ชาติถัทโธ ธะนะถัทโธ โคตตะถัทโธ จะ โย นะโร, สัญญาติมะติมัญเญติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดหยิ่งเพราะชาติกำเหนิด หยิ่งเพราะทรัพย์ หยิ่งเพราะโคตร แล้วดูหมิ่นแม้ซึ่งญาติของตน ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
อิตถีธุตโต สุราธุตโต อักขะธุตโต จะ โย นะโร, ลัทธัง ลัทธัง วินาเสติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดเป็นนักเลงหญิง นักเลงสุรา และนักเลงเล่นการพนัน เขาได้ทำลายทรัพย์ที่หาได้มาให้พินาศฉิบหายไป ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
เสหิ ทาเรหิ อะสันตุฏโฐ เวสิยาสุ ปะทุสสะติ, ทุสสะติ ปะระทาเรสุ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดไม่พอใจรักใคร่ในภรรยาตน กลับไปเที่ยวซุกซนกับหญิงแพศยา และลอบทำชู้กับภรรยาของผู้อื่น ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
อะตีตะโยพพะโน โปโส อาเนติ ติมพะรุตถะนิง, ตัสสา อิสสา นะ สุปปะติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ชายแก่ผู้มีวัยหนุ่มผ่านไปแล้ว ได้นำหญิงสาวน้อยมาเป็นภรรยา เขานอนไม่หลับเพราะความหึงหวง และห่วงอาลัยในหญิงนั้น ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
อิตถิง โสณฑิง วิกิริณัง ปุริสัง วาปิ ตาทิสัง, อิสสะริยัสมิง ฐะเปติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ชายใดตั้งหญิงนักเลงใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายมาเป็นแม่เรือน และหรือหญิงใดตั้งชายนักเลงใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายมาเป็นพ่อเรือน ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
อัปปะโภโค มะหาตัณโห ขัตติเย ชายะเต กุเล, โส จะ รัชชัง ปัตถะยะติ ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
ผู้ใดมีโภคะน้อย แต่มีความอยากใหญ่ ปรารถนาราชสมบัติ ข้อนั้นเป็นทางแห่งความเสื่อม
เอเต ปะราภะเว โลเก ปัณฑิโต สะมะเวกขิยะ, อะริโย ทัสสะนะสัมปันโน สะ โลเก ภะชะเต สิวัง
ผู้เป็นบัณฑิตสมบูรณ์ด้วยทัสสนะอันประเสริฐ ได้เห็นเหตุแห่งความเสื่อมทั้งหลายเหล่านั้นชัดแล้ว ท่านย่อมเว้นสิ่งเหล่านี้เสีย เมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านจึงพบและเสพแต่โลกซึ่งมีแต่ความเจริญ
อิติ
ด้วยประการฉะนี้แล